جلیل شهناز

 جلیل شهناز یکی از سرشناس ترین نوازندگان تار و سه تار در سده اخیر در ایران بود. او در سال 1300 در اصفهان چشم به جهان گشود. تقریبا همه ی افراد خانواده اش با موسیقی آشنایی داشتند و در رشته های مختلف  از جمله تار کمانچه سه تار و سنتور به مقام استادی رسیدند. پدرش شعبان خان بسیار علاقه مند به موسیقی سنتی ایرانی داشت و  علاوه بر تار که ساز تخصصی او بود سه تار و سنتور هم می نواخت. عموی او غلامرضا سارنگ(سارنج) هم از نوازندگان  کمانچه بود.

جلیل شهناز، از کودکی به موسیقی علاقه‌مند شد و نواختن تار را در نزدعبدالحسین شهنازی و برادر بزرگ خود حسین شهناز که به خوبی ساز می‌نواخت، آغاز کرد. پشتکار زیاد و استعداد شگرف جلیل به حدی بود که در سنین جوانی از نوازندگان خوب اصفهان شد.شهناز نوازندگی در رادیو اصفهان را از سال ۱۳۲۸ آغاز کرد و در سال ۱۳۳۶ به دعوت سازمان رادیو به تهران آمد و در برنامه‌های گوناگونی مانند برنامه گلها، ارکستر حسین یاحقی و... به عنوان تکنواز و همنواز به فعالیت پرداخت. وی همچنین در گروه "یاران ثلاث" (همراه با تاج اصفهانی و حسن کسایی) و گروه "اساتید موسیقی ایران" کنسرت‌های بسیاری را در داخل و حارج از ایران اجرا نمود. شهناز در برنامه‌های جشن هنر شیراز نیز حضوری فعال داشت.

این نوازنده تار در طول زندگی هنری خود با هنرمندان والای کشور از جمله فرامرز پایور، حبیب الله بدیعی، پرویز یاحقی، همایون خرم، علی تجویدی، منصور صارمی،رضا ورزنده، امیرناصر افتتاح، جهانگیر ملک، اسد الله ملک، حسن کسایی، محمد موسوی، تاج اصفهانی، ادیب خوانساری، محمودی خوانساری، عبدالوهاب شهیدی، اکبر گلپایگانی(گلپا)، 

حسین خواجه امیری (ایرج) و محمد رضا شجریان ،شاهزیدی، طباطبایی و محمد اصفهانی همکاری داشته‌است.

جلیل شهناز نشسته سمت چپ 

جلیل شهناز، علاوه برنواختن تار، که ساز اختصاصی اوست، با نواختن ویولن ، تمبک و آواز ، سه تار و سنتور نیز آشنایی کامل دارد. که تمام فایلهای صوتی استاد موجود و در درجه استادانی چون یاحقی -پایور-ووو می‌نوازد.  معروف است که او در شیوه نوازندگی می‌تواند با ساز خود علاوه برنواختن، آواز هم بخواند.

جلیل شهناز پس از یک دوره بیماری صبح روز دوشنبه ٢٧ خرداد ١٣٩٢ در بیمارستان آراد درگذشت.  محمد رضاشجریان پس از درگذشت جلیل شهناز گفت: "استاد جلیل شهناز در من شور و عشق آفرید و من با صدای تار شهناز بدین جا رسیدم و کلمۀ استاد فقط لایق شهناز و استاد جلیل شهناز را بسان حافظ که تکرار ناشدنی‌ست و با احترام به تمام نوازندگان تار پس از استاد شهناز باید دفتر تار ایران بسته شود.

منبع عکس ها و متن:

www.wikipedia.org

www.google.com